maha jätma

278a Г сов.несов.

оставлять кого-что, без чего, где (alles, maha, katki) jätma; \оставить детей дома lapsi koju jätma, \оставить гостей обедать külalisi lõunale jätma, \оставить на второй год istuma v klassikursust kordama jätma, \оставить учебник в школе õpikut kooli jätma v unustama, \оставить комнату за собой tuba endale jätma, \оставить кого далеко позади kaugele maha jätma, \оставить в наследство что кому kellele mida pärandama, \оставить до другого v следующего раза teiseks korraks jätma, \оставить без крова ulualuseta v peavarjuta jätma, \оставить без сладкого magustoidust ilma jätma, \оставить письмо без ответа kirjale mitte vastama, kirjale vastamata jätma, \оставить без внимания mitte välja tegema, tähele panemata v tähelepanuta jätma, \оставить обед нетронутым lõunasööki puutumata jätma, \оставить решение в силе otsust jõusse v muutmata jätma, \оставить вопрос открытым küsimust lahtiseks jätma, \оставить глубокий след в памяти sügavasti meelde jääma, mällu sööbima, \оставить по себе добрую память endast head mälestust jätma, \оставить хорошее впечатление head muljet jätma, \оставить семью perekonda maha jätma, \оставить надежду lootust jätma, \оставить намерение kavatsust katki jätma, \оставить разговор jutuajamist lõpetama, оставьте! jätke järele! \оставить работу töölt lahkuma, силы оставили его ta jõud oli otsas, я этого так не оставлю seda ma teile ei kingi, niisama ma seda asja ei jäta; ‚

камня на камне не \оставить от чего kõnek. maatasa tegema, kivi kivi peale mitte jätma;

\оставить v

оставлять с носом кого kõnek. pika ninaga jätma;

\оставить v

оставлять в одной рубашке кого kõnek. püksata jätma, puupaljaks tegema;

\оставить v

оставлять в дураках кого kõnek. keda ninapidi vedama, narriks tegema, haneks tõmbama;

\оставить v

оставлять за собой v

позади себя кого kaugele maha jätma, seljataha jätma keda;

\оставить v

оставлять в покое кого rahule jätma

169a Г несов.сов.

бросить 1. кого-что, чем viskama, loopima, heitma, pilduma, ülek. ka pillama; \бросатьть окурок suitsuotsa ära viskama, \бросатьть гранату granaati heitma, \бросатьть снежками в кого keda lumepallidega loopima, \бросатьть оружие ülek. relva maha panema, püssi põõsasse viskama, \бросатьть в тюрьму vanglasse heitma;

2. кого-что hülgama, maha jätma; \бросатьть семью perekonda hülgama, \бросатьть кого в беде keda hädas maha jätma, \бросатьть имущество на произвол судьбы varandust saatuse hooleks jätma;

3. что, с инф. maha jätma, katkestama, loobuma; \бросатьть курить suitsetamist maha jätma, \бросатьть работу (1) tööd kõrvale heitma, (2) töölt lahkuma, \бросатьть учёбу õpinguid katkestama, бросьте! kõnek. ah, jätke (järele)! jätke v lõpetage juba!

4. кого-что paiskama (ka ülek.); \бросатьть в бой дивизию diviisi lahingusse paiskama, \бросатьть правду в лицо кому tõde näkku paiskama kellele;

5. кого во что безл. (higiseks, kuumaks) võtma v lööma; его \бросатьло то в жар, то в холод tal oli vaheldumisi külm ja kuum; ‚

\бросатьть v

бросить камень v

камушек в чей

огород kivi kelle kapsaaeda viskama;

\бросатьть v

бросить жребий liisku heitma;

\бросатьть v

бросить тень varju heitma;

\бросатьть v

бросить якорь ankrusse jääma;

\бросатьть v

бросить вызов väljakutset heitma;

\бросатьть v

бросить на ветер tuulde loopima v pilduma;

\бросатьть v

бросить перчатку кому kinnast viskama kellele

223 Г сов.несов.

отставать 1. от кого-чего, без доп. maha jääma (ka ülek.); taha jääma; \отстатьть на несколько шагов mõni samm v mõne sammu võrra maha jääma, \отстатьть от поезда kõnek. rongist maha jääma, \отстатьть в развитии arengus maha jääma, \отстатьть от жизни elust maha jääma, eluga mitte sammu pidama, этот класс \отстатьл see klass on teistest maha jäänud, часы \отстатьли kell on taha jäänud;

2. от чего, без доп. (küljest) lahti tulema; штукатурка на потолке \отстатьла krohv on laest lahti tulnud, пятно \отстатьло madalk. plekk on välja läinud;

3. от кого-чего kõnek. lahku lööma, kaugeks jääma, võõrduma; \отстатьть от своего круга oma tutvusringkonnast lahku lööma, \отстатьть от прежних привычек seniseid harjumusi maha jätma, endistest harjumustest võõrduma;

4. от кого, без доп. kõnek. keda rahule jätma; \отстатьнь от меня jäta mind rahule

223 Г сов.несов.

расставаться 1. с кем-чем, кем lahkuma, lahku minema; \расстаться навсегда alatiseks lahkuma v lahku minema, \расстаться с друзьями sõpradest lahkuma, \расстаться врагами vaenlastena lahkuma, \расстаться с родным городом kodulinnast lahkuma, kodulinnaga hüvasti jätma;

2. с чем maha jätma, loobuma; \расстаться с этой мыслью sellest mõttest loobuma, seda mõtet (maha) jätma

334 Г сов.несов.

покиäатü`II кого-что keda-mida maha jätma, hülgama, kellest-millest, kust lahkuma; \покинутьть семью perekonda maha jätma, счастье \покинутьло его õnn on ta maha jätnud v hüljanud, \покинутьть город linnast lahkuma, \покинутьть сцену lavalt lahkuma, силы \покинутьли его ta jõud on otsas

334 Г сов.несов.

кидать 1. что, во что, чем, в кого viskama, heitma, paiskama; \кинуть снежком в кого lumepalliga viskama keda, \кинуть пальто на стул mantlit toolile viskama, \кинуть полки в атаку polke rünnakule paiskama, \кинуть обвинение кому kellele süüdistust näkku heitma v paiskama;

2. (без несов.) кого-что kõnek. hülgama, maha jätma; \кинуть в беде кого keda õnnetuses maha jätma; ‚

куда ни кинь глазом kuhu ka vaataksid, kuhu iganes vaatad

gener. hüvasti jätma, jumalaga jätma, lahku minema, (с кем-л., с чем-л.) lahkuma, loobuma, maha jätma

gener. (ся)(с размаху) paiskuma, (êîãî-ë., ÷òî-ë.) viskama, hülgama, järele jätma, heitma, lakkama, loobuma, loopima, lõpetama, maha jätma, paiskama, pilduma

gener. (êîãî-ë., ÷òî-ë.) viskama, hülgama, järele jätma, heitma, lakkama, loobuma, loopima, lõpetama, maha jätma, paiskama, pilduma

colloq. (с кем-л., с чем-л.) hüvasti jätma, (с кем-л., с чем-л.) lahkuma, (с кем-л., с чем-л.) loobuma, (с кем-л., с чем-л.) maha jätma

223 Г сов.несов.

переставать 1. с инф. järele jätma; \перестатьть курить suitsetamist (maha) jätma;

2. järele jääma, lakkama; дождь \перестатьл vihm jäi järele v lakkas, \перестатьнь jäta järele

217 (прош. вр. сорвалось и сорвалось, сорвались и сорвались) Г сов.несов.

срываться 1. с чего lahti tulema v minema; рука \сорватьсяалась käsi läks lahti (näit. pideme küljest);

2. с чего alla v maha kukkuma;\сорватьсяатüся с обрыва järsakust alla kukkuma, \сорватьсяаться с дерева puu otsast alla kukkuma;

3. с чего end lahti kiskuma v rebima, lahti pääsema; собака \сорватьсяалась с цепи koer kiskus end ketist lahti, \сорватьсяаться с якоря ankrust lahti pääsema;

4. ülek. kõnek. nagu kadakapõõsas põlema minema, plahvatama;

5. с чего kõnek. (kohalt) minema panema v tormama v sööstma; \сорватьсяаться на крик hüüde peale tormama, \сорватьсяаться с места (1) minema sööstma, (2) ülek. madalk. minema v ajama panema (elu- v. töökohta maha jätma);

6. с чего (huulilt, keelelt) libisema v lipsama;

7. ülek. kõnek. nurjuma, nurja v luhta v untsu minema, läbi kukkuma; дело \сорватьсяалось asi läks nurja v luhta v untsu, попытка \сорватьсяалась katse luhtus, голос \сорватьсяался hääl katkes, \сорватьсяаться на экзамене eksamil läbi kukkuma; ‚

\сорватьсяаться v

срываться с цепи kõnek. kammitsa(i)st vabanema, end kütke(i)st lahti kiskuma, nagu ketist lahti pääsema;

\сорватьсяаться v

срываться с языка kõnek. suust v keelelt lipsama;

как v

будто v

словно v

точно с цепи \сорватьсяаться kõnek. (1) nagu tuli takus tormama, (2) nagu pöörane, nagu ketist lahti pääsenud

gener. keeramisel küljest ära tulema, keeramisel lahti tulema, ära v. kõrvale pöörduma, kedagi maha jätma

gener. (от кого-л., от чего-л.) kedagi maha jätma, (от кого-л., от чего-л.) keeramisel küljest ära tulema, (от кого-л., от чего-л.) keeramisel lahti tulema, (от кого-л., от чего-л.) ära v. kõrvale pöörduma

gener. keeramisel küljest ära tulema, keeramisel lahti tulema, ära v. kõrvale pöörduma, kedagi maha jätma